همه چیز در مورد موتورسیکلت باکسر ۱۵۰

اخیرا یکی از موتورسیکلت‌هایی که در بازار ایران فروخته می‌شود، با استقبال بالایی از سوی خریداران روبرو شده است. و از طرفی دیدم که هیچ مقاله‌ ای در مورد مزیت‌های فنی این موتور را توضیح داده باشد، در اینترنت وجود ندارد. برای همین بر آن شدم مقاله‌ای را در چند قسمت به این موتور اختصاص بدهم. و این موتور را بررسی کنم.

موتورسیکلت باکسر ۱۵۰ در ایران از سوی شرکت باجاج هند تولید می‌شود و از سوی شرکت فارس در ایران توزیع می‌شود.

در قدم اول طراحی آن توجه انسان را جلب می‌کند. یعنی انگار برای هر چیز این موتور طراحی شده است. و همین من را متعجب کرد که آیا واقعا شرکت باجاج هندی این موتور را طراحی کرده است؟

با اندکی تحقیق متوجه شدم که این موتور در اصل کاوازاکی باکسر ۱۵۰ است. موتوری طراحی شده از سوی کمپانی ژاپنی که شرکت باجاج آن را تحت لیسانس کاوازاکی تولید می‌کند. و بصورت کامل در هند مونتاژ شده و در ایران فقط آن را می‌فروشند! حتی روی پیچ و مهره‌ی این موتور «MADE IN INDIA» دارد.

ما در این مقاله قصد داریم بخش‌هایی فنی از این موتور ساخته کاوازاکی را توضیح دهیم. بخش‌هایی که در دیگر موتورهای رده‌ی ارزان‌قیمت بازار نمی‌توانیم ببینیم.

اولین چیزی که در این موتور توجه را جلب می‌کند، شاسی سنگین آن برای یک موتور رده ۱۵۰ سی‌سی است. شاسی موتور خیلی بزرگ است. ارتفاع موتور خیلی زیاد است. حتی باک ۱۱ لیتری که برای موتور گذاشته‌اند، برای این هیکل، گویی کوچک به نظر می‌آید! شاسی، رینگ‌ها، فنربندی همگی خیلی قوی است. انگار که موتورسیکلت طراحی شده است برای کار مداوم و حمل بار. چنانچه شنیده‌ام تا ۲۰۰ کیلوگرم بار با آن جابجا کرده‌اند.

صندلی بزرگ و کشیده‌‌ی آن به راحتی سه نفر انسان سنگین‌وزن را جابجا می‌کند. حتی ترکبندی که برای موتور گذاشته‌اند، هم‌سطح زین است که روی آن هم بتوان نشست.

همین جا از سیستم تعلیق خوب موتورسیکلت هم حرف بزنم. کمک‌فنرهای جلو بسیار خوب است. کافی است که به باکسری که دارد به سمت شما حرکت می‌کند نگاه کنید. تا شدت بالا پایین شدن چرخ جلو را شاهد باشید بدون اینکه موتور حرکتی بکند. فنربندی عقب هم خیلی قوی است. علاوه بر کمک‌فنر گازی، دو فنر بصورت دوبل درون هم قرار گرفته است. و این غیر از امکان نصب فنر و کمک دوم در کنار آن است. این فنربندی برای وزن سنگین روی آن به خوبی عمل می‌کند. یعنی باید بگویم اگر وزن بار روی موتورسیکلت زیاد باشد، می‌توانیم شاهد عمل کردن آن باشیم. اگر شما تک سرنشین، سوار موتور شوید و وزن‌تان هم سبک باشد، بخاطر فشردگی فنرها و گازی بودن کمک‌فنر، چندان نرمی را احساس نخواهید کرد. اما با بالا رفتن بار، فنربندی عمل خواهد کرد و شما شگفت‌زده خواهید شد که موتورسیکلت چرا اینقدر نرم است!

در حالت دیگری هم این سیستم به خوبی عمل می‌کند. وقتی که سرعت از ۷۰ کیلومتربرساعت بالاتر می‌رود. چون در این حالت ضربه‌های به چرخ عقب زیاد می‌شود، و سیستم فعال می‌شود. و شما از این سرعت به بالا که می‌روید، نرمی فوق‌العاده‌ای را احساس می‌کنید.

رینگ‌های موتور فوق‌العاده است. رینگ عقب به اندازه کافی پهن هست. علاوه بر اینکه قوس طراحی شده‌ی خوبی دارد. یعنی وقتی سرعت موتور بالا می‌رود، موتور فقط روی آن خط انتهایی خارجی لاستیک حرکت می‌کند. اما در زمان ترمز تمام لاستیک به زمین می‌چسبد. یعنی در سرعت بالا انگار پهنای لاستیک ۲ سانت است. اما در زمان ترمز انگار ۱۰ سانت است. و همین طور در وقت دور زدن همیشه جرم قابل ملاحظه‌ای از لاستیک به آسفالت خواهد چسبید. همه‌ی اینها در موقعیت‌های مختلف رانندگی به خوبی خودشان را نشان می‌دهند. از طرفی لاستیک‌ها عمق خوبی هم دارد. اگر چه تیوب‌لس نیست، اما همین نبودن، نرمی خوبی به لاستیک‌ها داده است. که همین موجب می‌شود موتورسیکلت بطور عجبیب در وقت بارندگی، به آسفالت بچسبد و حتی وقتی خودروها لیز می‌خورند، این موتور لیز نخورد.

نکته‌ای که اینجا باید توصیه کنم تنظیم هفتگی باد چرخ‌هاست. چرخ جلو در ۲۵ پی‌اس‌آی و چرخ عقب حدود ۳۰ پی‌اس‌آی باید تنظیم شود.

ترکبند موتور را باید فوق‌العاده نامید. در عین کوچک و قشنگ بودن آن، چندین میله مختلف دارد و تا زیر راننده هم کشیده شده است. همه جا را می‌توان با کش باربندی، بست. از پشت راننده تا نیم متر پشت زین را می‌تون بار بست. محافظ پای سرنشین عقب هم جلب‌توجه می‌کند.

بر روی ترکبند در انتها می‌توان باکس بست. که دقیقا به فضایی که این ترکبند قرار داده شده، نیاز دارد. در صورتی که باکس در انتهای موتورسیکلت ببندید، علاوه بر کارایی آن، بر زیبایی موتور هم خواهید افزود.

همین جا بگویم فنر عقب اندکی قابل تنظیم است. البته این به معنی بالا رفتن زین نیست. بلکه فنر را فشرده‌تر می‌کند.

اگزور موتور در عین زیبا بودن و پایین بودن که به راحتی دود را از سرنشین‌های موتور دور می‌کند، اما محافظی هم دارد که اگر پای کسی به آن خورد، نسوزد. رنگ سیاه اگزور هم بر زیبایی آن و مخفی ماندن حدودی آن می‌افزاید.

همین جا از صدای کم اگزوز و کلا موتور حرف بزنم. شاید بتوان گفت این موتورسیکلت از این منظر، منحصر بفرد است. اصولا شما در خیابان صدای موتور ماشین‌ها و موتورسیکلت‌هایی که در چند متری شما دارند حرکت می‌کنند را خواهید شنید. اما صدای موتور خودتان را نخواهید شنید!

موتور قدرت خوبی دارد. بار یا شیب حرکت به هیچ عنوان مانعی برای موتور نیست. به راحتی ارتفاعات شمالی تهران را بالا می‌رود. بدون نیاز به کلاچ گرفتن‌های مداوم.

اما از نظر اسب بخار (یعنی قدرت در واحد زمان) نمی‌توان موتورسیکلت را خوب ارزیابی کرد. شاید به این خاطر که موتورسیکلت برای کار طراحی شده نه اسپرت بودن.

فرق قدرت با اسب بخار را شاید اینطور بتوان تصویر کرد: قدرت موتور شما بالاست. شما بزرگراه‌های شمالی تهران را که شیب بالایی دارد، به راحتی بالا می‌روید. و سرعت شما به ۸۰ کیلومتر در ساعت هم در این حالت می‌رسد. اما طول می‌کشد که موتور دور بگیرد و این سرعت را خروجی بدهد. در حالی که اگر اسب بخار آن بالا بود، خروجی همین سرعت در همین شرایط بود. اما خیلی زودتر این سرعت به دست می‌آمد.

اگرچه که نام موتور باکسر ۱۵۰ است؛ اما حجم سیلندر موتور ۱۴۵ سی‌سی است. دو سوپاپ است. تک‌شمع است. و کاربراتی است. و در آخرین مدلهایش انژکتوری است.

مصرف موتور نسبتا کم است.

یک حالت جالب که در موتور دیدم، خروجی بخار روغن به سمت فیلتر هوا بود. یعنی از بالای سرسیلندر یک لوله کشیده شده است تا بخارات اضافی روغن موتور را به سمت فیلتر هوا ببرد. نتیجه این می‌شود که همیشه فیلتر هوا، با روغن مرطوب است. و موجب می‌شود بهتر هوا را فیلتر کند و هوای تمیزتر را به داخل سیلندر بفرستد.

خروجی اگزوز هم در کنار خود یک محفظه‌ی اضافی دارد. که موجب می‌شود با کاتالیزورهایی گاز خروجی را تصفیه کند. 

کلاچ در روغن موتور غوطه‌ور است. که این کلاچ‌‌گیری را اندکی نرم‌تر می‌کند.

موتور علاوه بر فیلتر کاغذی روغن که در سمت کلاچ وجود دارد، در روی پیچ کارتل هم یک فیلتر توری دارد. که هنگام تعویض روغن باید آن را در‌آورد و را تمییز کرد.

همین جا توصیه کنم روغن موتور که در این موتور خوب است ریخته شود، رده‌ی اس‌ال است. که در ایران روغن «سوپر پیشتاز» و «سوپر پایا» و «ایرانول ۱۶۰۰۰» این رده را دارند.

درجه اندازه روغن موتور هم جالب است. بجای در‌آوردن گیج و نگاه کرده به درجه، از یک دریچه شیشه‌ای داخل موتور مشخص است. که بین دو نشانه‌‌ی آن حالت نرمال است. نکته‌ای که اینجا باید بگویم که در وقتی موتور خاموش است، روغن پایین می‌ریزد و کل این دریچه شیشه‌ای، پر را نشان می‌دهد. یعنی عملا کارایی ندارد. پس باید موتور را روشن کنید. یکی دو گاز بدهید. بعد موتورسیکلت را روی دو‌پایه‌‌ی خودش قرار دهید. و در این حالت میزان روغن را نگاه کنید.

خوب است روغن موتور را با کارکرد زیر ۲۰۰۰ کیلومتر عوض کنید. یعنی وقتی از ۱۵۰۰ کیلومتر کار کردن رد شد، نسبت به سختی شرایط کار، به فکر تعویض روغن بیافتید. و هرگز نگذارید به اندازه توصیه روی قوطی روغن مثلا ۵۰۰۰ کیلومتر کارکرد برسد. این، موتور شما را سرحال نگه می‌دارد.

همین‌جا بگویم که خوب است در هر بار تعویض روغن؛ زنجیر اصلی موتور را هم گریس‌مالی کنید. برای اینکار می‌توانید دریچه کوچک پلاستیکی روی محافظ زنجیر را بردارید. یا می‌توانید سپر فلزی روی خورشیدی جلو را با پیچ آن باز کرده به راحتی روغن و خورشیدی را گریس‌مالی کنید.

این بخش از مقاله را با این توصیه اساسی پایان می‌دهم: همیشه در این موتور، بنزین سوپر بریزید.

یک توضیح کوتاه در مورد بنزین سوپر اینکه همان‌طور که می‌دانید بنزین سوپر اکتان بالاتری دارد. و این یعنی زود منفجر نمی‌شود.

نتیجه اینکه بنزین درون سیلندر زودتر از اینکه پیستون به بالاترین نقطه خود برسد، منفجر نخواهد شد. پس یعنی از همه حجم سیلندر برای حرکت استفاده می‌شود. یعنی اگر حجم سیلندر شما ۱۴۵ سی‌سی باشد، واقعا ۱۴۵ سی‌سی آن کار می‌کند. اما اگر از بنزین معمولی استفاده کنید، بسیاری از انفجارها زودتر از موقع خودش انجام می‌شود. نتیجه اینکه انگار سیلندر شما ۱۲۰ سی‌سی باشد! و نتیجه کلی اینکه قدرت موتور شما از اندازه واقعی آن پایین‌تر می‌آید.

شما میتوانید با مراجعه به سایت مسترکاسکت از قیمت و اطلاعات تخصصی دیگر این محصول با خبر شوید